Zaterdag 2 juli 2016
We zijn vandaag maar met weinig bbc-leden aanwezig. Marjolein is nog in Frankrijk, Fem ligt in het ziekenhuis voor een heupoperatie en Jaap heeft helaas moeten besluiten te stoppen wegens tijdgebrek.

RÉLIURE À LA LIGNE
Corrie was niet tevreden over haar eerste poging waar ze vorige maand op de werkdag aan begonnen was, maar ze maakte het boek wel af, om zo te ervaren waar de problemen zaten.
Eerste boek à la ‘réliure à la ligne’ van Corrie.

Met de opgedane kennis paste ze bij het maken van een tweede boek een snellere methode van binden toe, hetgeen volgens haar ook een exactere manier van maatbepaling opleverde.
Voor het omslag maakte ze eerst volgens de aanwijzingen van Grégoire een sandwich van Japans papier, kraft en linnen. Op de sandwich lijmde ze op het ruggedeelte een strook sierpapier van dezelfde kwaliteit als ze gebruikte voor de schutbladen.

Daarna prikte zij in het midden de gaatjes voor de rug.

Voor het bekleden van de schutbladkaternen met het sierpapier gebruikte ze géén dubbelzijdig plakfolie, maar lijm en na afpersen onder bezwaar gaf dat een goed resultaat.

Vervolgens naaide zij de katernen aan het omslag.

De volgende stap werd het aanbrengen van de platten en daar wijkt ze af van Grégoire’s methode. Corrie bekleedde de grijsbordjes aan voor- en achterkant met zwart papier, maar lijmde ze met de inslagkant op het linnen, zodat de ‘dekbladzijde’ geheel zwart zonder randen bekleed werd en ook geen opvulling en dekblad meer nodig had.

Daarna sneed zij linnen en boekblok handmatig langs een ijzeren liniaal, liggend op de opgelijmde platten, op de juiste maat.

Het linnen dat zij wilde gebruiken had ze bedrukt met linostempels, maar het resultaat was niet naar zin. Toen ze de binnenkant bekeek, de gecacheerde papierkant dus, werd ze geïnspireerd door het doorgedrukte patroon en verfraaide dit door met pen en inkt meerdere patronen aan te brengen, waardoor zij een zeer apart geheel creëerde.

Tweede boek à la ‘réliure à la ligne’ van Corrie.
Om de naaisteken te laten zien, zijn ze zwart overgetrokken.

Jopie gebruikte A Christmas Carol om te herbinden met de à-la-ligne-bindwijze. Dit was een papieren bandje dat hersteld moest worden. Op het linnen omslag lijmde zij het oorspronkelijke papieren plat en ze voegde bijpassende nieuwe schutbladen toe. De randen van de nieuwe band kleurde zij met acrylverf.
Christmas Carol in de 'réliure à la ligne’ - binding van Jopie.
Nadat ze dit boek klaar had, besloot ze een tweede exemplaar te maken, omdat ze van mening was dat je met die naaisteken op de rug veel meer kon variëren om een speelser effect te verkrijgen. En het resultaat daarvan, een trapsgewijs verspringende middensteekpartij, is duidelijk te zien op onderstaande foto.

Tweede boek in een variatie van de 'à la ligne'-binding van Jopie.

Bovendien plaatste zij de gaatjes dichter bij elkaar, zodat de katernen steviger tegen elkaar genaaid zaten en er tussen de katernen geen richels gaapten waar het ruglinnen of papier door te zien was.

Voor de schutbladkaternen gebruikte ze gekleurd papier, zodat er geen noodzaak was om sierpapier op een katern te lijmen. Dat gekleurde papier gebruikte ze ook voor het rugstuk. Jopie maakte géén omslag-sandwich van linnen, kraft en Japans papier, maar alleen een rugstuk met flappen van twee lagen gekleurd papier met tyvek ertussen. Dit om inscheuren van het papier te voorkomen.

De katernen naaide zij op dit rugstuk.

Op de flappen van het rugstuk lijmde zij de met leer beklede platten.

Tweede boek in een variatie van de 'à la ligne'-binding van Jopie.
Het leer dat zij gebruikte, heeft ze bewerkt met gekleurde laagjes servetpapier.
Aan de binnenkant van de platten lijmde ze vervolgens het gekleurde dekblad. Op het vliegend schutblad plakte zij de oorspronkelijke papieren band van een boekje uit 1925, dat zij herbond in deze Grégoire-binding: Kleine Muziekleer. Voor onderwijzers der lagere school en muziekbeoefenaars . Geschreven door J. Worp. De randjes van de platten kleurde zij met acrylinkt.

Fem heeft voor deze binding de losse katernen gebruikt die ze had liggen van ‘Sprokies’ een Afrikaanse verhalenbundel.
Vóór het naaien heeft ze eerst de tekst op het rugdeel gedrukt met de foliepers. Omdat het lichte garen moeilijk te zien is op het licht gekleurde linnen omslag zijn de naaisteken op de foto zwart overgetrokken.
Voor de schutbladkaternen nam ze groen papier, hetgeen een fraaie combinatie opleverde met het omslaglinnen.
Sprokies in de 'Réliure à la ligne' - binding van Fem.
MEERMANNO-LOGO IN JAPANSE BINDING
In mei zijn we met zijn allen naar het Meermanno museum geweest, zoals we het op de site in mei aankondigden. Het verslag dat we daarvan gemaakt hebben voor onszelf is vrij uitgebreid en daarom kwam Corrie met het voorstel daar een apart boekje van te maken als project voor deze maand. Zo werd het idee geboren er een Japanse binding van te maken met een Japanse ‘wraparound case’ of een ‘four-Sided Case’ volgens de beschrijvingen van Kojiro Ikegami in Japanese Bookbinding (blz. 94 t/m 102).
Bert opperde als steek het logo van het Meermanno museum te gebruiken en dus mocht hij zijn idee ook uitwerken!!
Er zijn vele uurtjes brainstormen en uitproberen in gaan zitten, maar uiteindelijk is het hem toch gelukt met een goed resultaat te komen. Hij kwam er echter op onze werk-dag achter dat hij de kleur en de richting van de letters M verwisseld had. Maar dat is een kwestie van omdraaien en aanpassen.


logo Museum Meermanno
Ontwerp van Bert voor een Japanse steek van het logo van het Meermanno museum.
In het ontwerp heeft hij ook een gespiegeld logo opgenomen en de mogelijkheid de staande M met of zonder verbindingslussen te maken.
Hij is uitgegaan van letters die met een dubbele of driedubbele draad gemaakt worden en lussen om de rug en om kop en staart met een enkele draad, zodat de letters er zeer duidelijk uitspringen.
In de schetsen heeft hij met cijfers de te volgen richtingen voor het maken van de steken aangegeven.

We besluiten de logo-steek eerst eens op een proefbordje te gaan maken. Bert is uitgegaan van een A4 formaat-boek, dus moeten we zijn ontwerp voor onze A5-boekjes verkleinen ofwel een deel uit het ontwerp toepassen. Bert heeft al proefbordjes gemaakt en voorgeprikt en kan nu, al naaiende, controleren of zijn cijferrichtingen correct zijn.
En dat zijn ze!
Ontwerp van Bert in Japanse borduursteek.

Corrie heeft de twee letters M gespiegeld langs de bordrand geplaatst.

Jopie heeft de letters M ook spiegelbeeldig aan kop en staart gezet en ertussen een oog als symbool voor alles wat te zien is in het Meermanno Museum!


Ik, Ine, zet de twee letters M in het midden aan de bordrand
en werk ook met een dubbele draad.
SCHARNIERCONSTRUCTIE VOOR JAPANSE BAND
Het boekblok is vrij dik geworden: 54 oblong dubbelgevouwen A5 pagina’s. Dus vouw aan voorkant met een bedrukte recto-zijde en blanco verso-zijde, zoals een Japans boekblok eigen is. Ook al hadden we aan de rugkant al een bredere witmarge voor het naaien aangehouden, nu leek het ons voor de leesbaarheid toch beter aan ieder blad een scharnier te plakken, maar ja, daar hadden we geen materiaal voor meegenomen.

Dus spreken we af hoe we dat thuis zullen doen:
108 stroken papier maken van 40 à 50 mm breed en evenhoog als het boekblok en 54 stroken shirting of ander scharniermateriaal, ook evenhoog als het boekblok en breed: strookjesbreedte + 8 mm + breedte plakstrook tussen het dubbele blad, afhankelijk van de breedte die je tussen het dubbelgevouwen blad wilt plakken, d.w.z. 10 mm of 20 mm. Dus 40+8+10 of 20 mm of 50+8+10 of 20 mm.

De scharnierstof precies tussen de twee stroken papier lijmen en dan met een 8 mm kneepruimte de recto- en verso-zijde aan weerskanten ook op de scharnierstrook plakken.
Strookjes aan weerskanten op de reep shirting gelijmd.
Hieronder is schematisch weergegeven hoe strookjes en dubbelblad op de scharnier-strook gelijmd worden.
1. De rode strookjes worden exact gelijk op de linkerkant van de reep shirting geplakt.
2. Het kneeplatje op de uitstekende reep shirting en tegen het rode strookje leggen.
3. De recto-zijde van het dubbelgevouwen blad op het uitstekende deel shirting plakken.
4. De verso-zijde op de achterkant van het uitstekende deel shirting plakken.
5. In de rode strookjes worden de gaatjes voor de naaisteken gemaakt.
Schematisch overzicht van de scharnierconstructie.


De verso-zijde is hier op de reep shirting geplakt.
De recto-zijde moet omgeslagen worden naar de reep shirting
en opgeplakt

Resultaat:
het dubbelgevouwen blad
met de scharnierstrook.

EMBOSSEN EN SCHILDEREN OP ALU-DEKSELS
De rest van de middag experimenteren we met het tekenen op en beschilderen van aluminium dekseltjes van yoghurt- en kwarkbekers e.d.
In het tijdschrift van de Nederlandse Mandalavereniging Mandala van herfst 2013,
(jrg. 28, nr.112) heeft Elène Rietveld deze techniek beschreven.
Vorige maand liet ik een boekje zien waarin ik op het voorplat zo’n beschilderd dekseltje in een passe partout verwerkt had en dat wekte de nieuwsgierigheid naar deze techniek.

Boekje gemaakt door Ine met bewerkt alu-dekseltje door Joke Ponteyn.
Werkwijze:
1. Op de bedrukte kant van het dekseltje wordt met een ballpoint of embosspen een ontwerp getekend, zoals Corrie op de foto aan het doen is.
2. Op de zilveren zijde is de tekening dan in verhoogde lijnen te zien.

Het is aan te bevelen het lipje nog niet af te knippen tijdens de bewerkingen, omdat het een handig hulpmiddel is om het dekseltje te hanteren tijdens het schilderen. Na droging kan het verwijderd worden.
3. Met transparante acrylverf, die sterk verdund is met water zodat het zilver er doorheen schijnt, wordt het reliëf geschilderd.
RESULTATEN

‘Wesp’ van Bert.

‘Bloem’ van Bert.

‘Circus’ van Corrie.

‘Vogels’ van Jopie.

'Mannetje' van Corrie.

‘Bloem' van Ine.

De resultaten kunnen verwerkt worden op een kaart of in een boekje.